trendwatcher | bevliegeraar | voorzitter steden3hoek.net | spreker op Inspiriment 2011
In maart dit jaar is het twaalfde vijfjarenplan van China gepresenteerd en waarschijnlijk gaat dit plan de geschiedenis in als het meest strategische initiatief van China tot op heden.
In de kern verandert het plan de essentie van het karakter van het model van de Chinese economie. Het plan voorziet een verschuiving van een economie die gemodelleerd is rond export en investeringen naar een economie die voornamelijk gebaseerd is op binnenlandse consumptie. Deze verschuiving heeft grote implicaties voor China en de rest van Azië en heeft zelfs invloed op de mondiale economie.
Het nieuwe plan forceert China om de kernwaarde proposities van de economie integraal te herzien. Net zoals het Vijfde Vijfjarenplan, welke de basis legde voor hervormingen eind jaren zeventig, en het Negende Vijfjarenplan, welke het startsein gaf voor de privatisering van overheidsdiensten midden jaren negentig, is het Twaalfde Vijfjarenplan revolutionair.
In de kern verandert het plan de essentie van het karakter van het model van de Chinese economie. Het plan voorziet een verschuiving van een economie die gemodelleerd is rond export en investeringen naar een economie die voornamelijk gebaseerd is op binnenlandse consumptie. Deze verschuiving heeft grote implicaties voor China en de rest van Azië en heeft zelfs invloed op de mondiale economie.
Het nieuwe plan forceert China om de kernwaarde proposities van de economie integraal te herzien. Net zoals het Vijfde Vijfjarenplan, welke de basis legde voor hervormingen eind jaren zeventig, en het Negende Vijfjarenplan, welke het startsein gaf voor de privatisering van overheidsdiensten midden jaren negentig, is het Twaalfde Vijfjarenplan revolutionair.
Het nieuwe Vijfjarenplan van China is revolutionair
Met name dit laatste heeft de Chinese leiders ertoe gebracht om de binnenlandse vraag naar goederen en diensten te stimuleren en een grote urbanisatie op gang te brengen waarbij 600 miljoen Chinese naar de grote steden zullen trekken.
Drie consumptie stimulerende initiatieven
Bij het Twaalfde Vijfjarenplan ligt de nadruk op drie belangrijke pro-consumptie initiatieven.
1. Nieuw economisch model, gebaseerd op diensten
Ten eerste zal China zich meer en meer distantiëren van het arbeidsintensieve productiemodel, dat is gebaseerd op een geleidelijke groei via export en investeringen. Deze industriële aanpak heeft 30 jaar goed gewerkt, maar heeft China afhankelijk gemaakt van kapitaalintensieve, arbeidsbesparende productiemiddelen en heeft er voor gezorgd dat China niet in staat is gebleken om de sterk toenemende beroepsbevolking aan passend en zinvol werk te helpen.
In het nieuwe plan zal China een nieuw en meer arbeidsintensief dienstenmodel invoeren. Het moet een effectieve blauwprint vormen voor de ontwikkeling van een grootschalige industrie met vele intensieve transacties, bijvoorbeeld de groot- en retailhandel, binnenlandse transport, supply-chain logisitiek, gezondheidszorg en voor een ‘leisure en hospitality’ industrie.
Deze transformatie zal voor veel banen zorgen en de verwachting is dat het economische aandeel aan diensten 35% hoger zal komen te liggen dan het aandeel van bijvoorbeeld de industrie en bouw.
Een tweede voordeel van deze transitie is ook dat China er in zal slagen om veel meer mensen aan het werk te helpen terwijl het GDP minder hoeft te groeien. Dit levert ook ecologische voordelen op, omdat het nieuwe model groener en schoner is.
2. Verhogen van de lonen
Het tweede plan om de binnenlandse consumptie te stimuleren is om de lonen flink te laten stijgen. Met name de lonen van de onderklasse zullen sterk gaan stijgen, omdat deze mensen minder dan 30% van het loon verdienen dan de modale Chinezen in het Zuidoosten. Langs deze weg wordt concreet gewerkt aan het verkleinen van de ongelijkheid en hopelijk aan het voorkomen van binnenlandse onrust ten gevolge van armoede en ongelijkheid. Diverse belastingmaatregelen moeten bijdragen aan het stimuleren van binnenlandse consumptie en het verhogen van de agrarische productiviteit door de overdracht van land aan boeren en door technologieprogramma’s die de productiviteit in deze sector moeten verbeteren.
Maar het echte vliegwiel om de economie te stimuleren vormt de urbanisatie van Chinese. Meer dan een half miljard mensen verhuizen van het platteland naar de grote steden en dat zal voor een enorme economische boost zorgen. Het merendeel van deze mensen zal in de dienstensector werkzaam zijn en een goed gevoel hebben bij hun professionele en persoonlijke ontwikkeling. Dit is dan ook precies de reden waarom we in China geen grote onrust, laat staan een ‘Jasmijn-revolutie’ kunnen verwachten.
Sedert 2000 verhuizen er ongeveer 20 miljoen Chinesen per jaar van het platteland naar de steden. Om in dit tempo door te kunnen gaan moet China haar beleid en de registratie van huishoudens flexibiliseren en moet men afstappen van het oude model dat voorzag in het vinden van werk rond de geboorteplaats.
Het boosten van arbeid via de dienstensector en het verhogen van de lonen voor de onderklasse, zal zeker bijdragen tot een algehele stijging van de welvaart en het welzijn in China. Maar belangrijker dan de groei van de lonen is het opvoeren van de binnenlandse consumptie. De overheid zal dan ook diverse maatregelen nemen die zullen bijdragen tot minder sparen (lagere rente’s) en meer consumeren (lage prijzen).
3. Sociale hervormingen
Om de Chinezen meer te laten uitgeven, zal de overheid meer moeten doen aan het creëren van een sociale vangnet. De belangrijkste redenen waarom de Chinezen tot de meest spaarzame behoren, ligt in het feit dat zij van grief tot wieg voor zichzelf moeten zorgen. De overheid moet dus echt werk gaan maken van sociale veiligheid, private pensioenen en verzekeringen voor werkeloosheid en arbeidsongeschiktheid. Deze plannen bestaan op papier, maar zijn nooit in praktijk gebracht.
Ter illustratie: in 2009 bedroeg het totaal aan pensioenvoorzieningen ongeveer $ 365 miljard, hetgeen neerkomt op een pensioenpot van $ 470 per Chinese werknemer. Het is dus niet zo gek dan Chinezen zo veel sparen en angst hebben voor hun financiële toekomst. Het nieuwe Vijfjarenplan moet in hoog tempo een einde maken aan deze problemen en potentiele bronnen voor grote sociale onrust binnen de maatschappij.
Extra stimuleringsmaatregelen
Naast voornoemde drie stimuleringsmaatregelen in het Twaalfde Vijfjarenplan, zijn er tal van andere maatregelen die zullen leiden tot een verbetering van de welvaart in China. Het plan is gericht op strategische en opkomende industrieën, zoals bio-tech, alternatieve energie, nieuwe materialen en een nieuwe generatie informatietechnologie.
Maar in de kern draait alles om de ambitie van het plan om de binnenlandse consumptie te verhogen van nu ongeveer 35% van het DGP naar 45% in 2015. Dit is internationaal gezien nog steeds erg laag, maar voor China is dit een enorme en kritische stap op weg naar een betere balans en minder ongelijkheid. Alleen via deze weg voorkomen de Chinese leiders een binnenlandse revolutie met enorme negatieve gevolgen voor de mondiale economie.
Als de Chinezen er in slagen hun Twaalfde Vijfjarenplan uit te voeren, zal dit ook een enorme boost betekenen voor de handelspartners van China. Niet alleen de partners in Zuidoost Azië zullen hiervan profiteren, maar ook de economie in Europa en de VS varen hier wel bij, mits de ondernemers in deze landen effectief weten in te spelen op de enorme mogelijkheden.
Als het Twaalfde Vijfjarenplan slaagt, dan is er historisch gezien sprake van een ongekend en nimmer vertoont stimuleringspakket, iets wat de hele wereld hard nodig heeft.
Drie consumptie stimulerende initiatieven
Bij het Twaalfde Vijfjarenplan ligt de nadruk op drie belangrijke pro-consumptie initiatieven.
1. Nieuw economisch model, gebaseerd op diensten
Ten eerste zal China zich meer en meer distantiëren van het arbeidsintensieve productiemodel, dat is gebaseerd op een geleidelijke groei via export en investeringen. Deze industriële aanpak heeft 30 jaar goed gewerkt, maar heeft China afhankelijk gemaakt van kapitaalintensieve, arbeidsbesparende productiemiddelen en heeft er voor gezorgd dat China niet in staat is gebleken om de sterk toenemende beroepsbevolking aan passend en zinvol werk te helpen.
In het nieuwe plan zal China een nieuw en meer arbeidsintensief dienstenmodel invoeren. Het moet een effectieve blauwprint vormen voor de ontwikkeling van een grootschalige industrie met vele intensieve transacties, bijvoorbeeld de groot- en retailhandel, binnenlandse transport, supply-chain logisitiek, gezondheidszorg en voor een ‘leisure en hospitality’ industrie.
Deze transformatie zal voor veel banen zorgen en de verwachting is dat het economische aandeel aan diensten 35% hoger zal komen te liggen dan het aandeel van bijvoorbeeld de industrie en bouw.
Een tweede voordeel van deze transitie is ook dat China er in zal slagen om veel meer mensen aan het werk te helpen terwijl het GDP minder hoeft te groeien. Dit levert ook ecologische voordelen op, omdat het nieuwe model groener en schoner is.
2. Verhogen van de lonen
Het tweede plan om de binnenlandse consumptie te stimuleren is om de lonen flink te laten stijgen. Met name de lonen van de onderklasse zullen sterk gaan stijgen, omdat deze mensen minder dan 30% van het loon verdienen dan de modale Chinezen in het Zuidoosten. Langs deze weg wordt concreet gewerkt aan het verkleinen van de ongelijkheid en hopelijk aan het voorkomen van binnenlandse onrust ten gevolge van armoede en ongelijkheid. Diverse belastingmaatregelen moeten bijdragen aan het stimuleren van binnenlandse consumptie en het verhogen van de agrarische productiviteit door de overdracht van land aan boeren en door technologieprogramma’s die de productiviteit in deze sector moeten verbeteren.
Maar het echte vliegwiel om de economie te stimuleren vormt de urbanisatie van Chinese. Meer dan een half miljard mensen verhuizen van het platteland naar de grote steden en dat zal voor een enorme economische boost zorgen. Het merendeel van deze mensen zal in de dienstensector werkzaam zijn en een goed gevoel hebben bij hun professionele en persoonlijke ontwikkeling. Dit is dan ook precies de reden waarom we in China geen grote onrust, laat staan een ‘Jasmijn-revolutie’ kunnen verwachten.
Sedert 2000 verhuizen er ongeveer 20 miljoen Chinesen per jaar van het platteland naar de steden. Om in dit tempo door te kunnen gaan moet China haar beleid en de registratie van huishoudens flexibiliseren en moet men afstappen van het oude model dat voorzag in het vinden van werk rond de geboorteplaats.
Het boosten van arbeid via de dienstensector en het verhogen van de lonen voor de onderklasse, zal zeker bijdragen tot een algehele stijging van de welvaart en het welzijn in China. Maar belangrijker dan de groei van de lonen is het opvoeren van de binnenlandse consumptie. De overheid zal dan ook diverse maatregelen nemen die zullen bijdragen tot minder sparen (lagere rente’s) en meer consumeren (lage prijzen).
3. Sociale hervormingen
Om de Chinezen meer te laten uitgeven, zal de overheid meer moeten doen aan het creëren van een sociale vangnet. De belangrijkste redenen waarom de Chinezen tot de meest spaarzame behoren, ligt in het feit dat zij van grief tot wieg voor zichzelf moeten zorgen. De overheid moet dus echt werk gaan maken van sociale veiligheid, private pensioenen en verzekeringen voor werkeloosheid en arbeidsongeschiktheid. Deze plannen bestaan op papier, maar zijn nooit in praktijk gebracht.
Ter illustratie: in 2009 bedroeg het totaal aan pensioenvoorzieningen ongeveer $ 365 miljard, hetgeen neerkomt op een pensioenpot van $ 470 per Chinese werknemer. Het is dus niet zo gek dan Chinezen zo veel sparen en angst hebben voor hun financiële toekomst. Het nieuwe Vijfjarenplan moet in hoog tempo een einde maken aan deze problemen en potentiele bronnen voor grote sociale onrust binnen de maatschappij.
Extra stimuleringsmaatregelen
Naast voornoemde drie stimuleringsmaatregelen in het Twaalfde Vijfjarenplan, zijn er tal van andere maatregelen die zullen leiden tot een verbetering van de welvaart in China. Het plan is gericht op strategische en opkomende industrieën, zoals bio-tech, alternatieve energie, nieuwe materialen en een nieuwe generatie informatietechnologie.
Maar in de kern draait alles om de ambitie van het plan om de binnenlandse consumptie te verhogen van nu ongeveer 35% van het DGP naar 45% in 2015. Dit is internationaal gezien nog steeds erg laag, maar voor China is dit een enorme en kritische stap op weg naar een betere balans en minder ongelijkheid. Alleen via deze weg voorkomen de Chinese leiders een binnenlandse revolutie met enorme negatieve gevolgen voor de mondiale economie.
Als de Chinezen er in slagen hun Twaalfde Vijfjarenplan uit te voeren, zal dit ook een enorme boost betekenen voor de handelspartners van China. Niet alleen de partners in Zuidoost Azië zullen hiervan profiteren, maar ook de economie in Europa en de VS varen hier wel bij, mits de ondernemers in deze landen effectief weten in te spelen op de enorme mogelijkheden.
Als het Twaalfde Vijfjarenplan slaagt, dan is er historisch gezien sprake van een ongekend en nimmer vertoont stimuleringspakket, iets wat de hele wereld hard nodig heeft.
Gevaar voor Europa als de crisis te groot wordt
Maar natuurlijk zit er altijd een adder onder het gras, namelijk in de transitie naar een meer consumptiegeleide dynamiek in China, dalen de liquiditeiten bij mensen en overheden snel en zal er minder kapitaal voorhanden zijn om andere landen, waaronder Europa, financieel te ondersteunen, zoals China nu bijna 10 jaar heeft gedaan voor de VS. Bijna 50% van de Amerikaanse staatsobligaties zijn in Chinese handen. Het lijkt er dan ook op dat Europa niet bij China hoeft aan te kloppen wanneer ook Italie, Spanje en Frankrijk in problemen zijn gekomen en de EU niet meer instaat is de problemen zelf op te lossen. Om deze redenen kan Europa in een grote en langdurige crisis verzeild raken, omdat geen insantie of land ter wereld meer sterk genoeg is om Europa te redden.
Uitkomst: meer welzijn bij minder welvaart realistisch?
Maar natuurlijk zit er altijd een adder onder het gras, namelijk in de transitie naar een meer consumptiegeleide dynamiek in China, dalen de liquiditeiten bij mensen en overheden snel en zal er minder kapitaal voorhanden zijn om andere landen, waaronder Europa, financieel te ondersteunen, zoals China nu bijna 10 jaar heeft gedaan voor de VS. Bijna 50% van de Amerikaanse staatsobligaties zijn in Chinese handen. Het lijkt er dan ook op dat Europa niet bij China hoeft aan te kloppen wanneer ook Italie, Spanje en Frankrijk in problemen zijn gekomen en de EU niet meer instaat is de problemen zelf op te lossen. Om deze redenen kan Europa in een grote en langdurige crisis verzeild raken, omdat geen insantie of land ter wereld meer sterk genoeg is om Europa te redden.
Uitkomst: meer welzijn bij minder welvaart realistisch?
Het goede van dit scenario is echter dat oude, corrupte systemen in landen als Italië, en Griekenland en de virtuele luiheid in vele andere landen, zullen verdwijnen en de ondernemers en burgers in het land sterker dan ooit zullen samenwerken op weg naar herstel en een nieuwe samenleving met andere waarden en normen die leiden tot meer welzijn bij minder welvaart.
Reageren?
Lees hieronder de reactie van anderen en laat eventueel uw opinie of mening achter en druk op reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten